گاهی وقتها از نردبان بالا میروی تا دستان خدا را بگیری

غافل از اینکه خدا پایین ایستاده و نردبان را محکم گرفته که تو نیفتی ...

سرت را بر شانه خدا بگذار

تا او با نوازشهای دستان مهربانش

قصه عشق را چنان زیبا برایت بخواند

که نه از دوزخ وحشت کنی

و نه از بهشت به رقص درآیی

نه از نداشتن چیزی غصه بخوری

و نه از نداشتن کسی

ساعت شنی به من یاد داد

باید خالی شوی تا پر کنی

دلی را… چشمی را… گوشی را…

و ...

بارالها

فانوس نورانیت را در مسیرم همواره روشن نگاه دار

که بی نور ایمانت من در تاریکی و درماندگی ام ...

چنان زندگی کن

تا کسانی که تو را میشناسند

اما خدا را نمیشناسند

به واسطه آشنایی با تو

با خدا آشنا شوند

من خدا را دارم

کوله بارم بر دوش

سفری می باید

سفری ...