خدایا

هرگاه عاشقانه خواندمت عاشقانه تر جواب دادی...

هرگاه خالصانه تمنایت کردم مشتاقانه تر اجابت کردی...

چه روزها که ندیدمت ولی تو دیدی...

چه زمانها که نخواندمت ولی تو خواندی...

چه حکمتی ست در خدایی تو که این چنین مهربانی میکنی...

دلت که گرفت، دیگر منت زمین را نکش

راه آسمان باز است ، پر بکش . . .

سرت را بر شانه خدا بگذار

تا او با نوازشهای دستان مهربانش

قصه عشق را چنان زیبا برایت بخواند

که نه از دوزخ وحشت کنی

و نه از بهشت به رقص درآیی

نه از نداشتن چیزی غصه بخوری

و نه از نداشتن کسی

ساعت شنی به من یاد داد

باید خالی شوی تا پر کنی

دلی را… چشمی را… گوشی را…

و ...

چنان زندگی کن

تا کسانی که تو را میشناسند

اما خدا را نمیشناسند

به واسطه آشنایی با تو

با خدا آشنا شوند