وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ است
به او نگویید تحمل کن، این هم ﻣﯽ ﮔﺬﺭد،
نگویید همه چیز درست خواهد شد ،

ارزش غم و اندوه

گاهی غم مهمان خانه دل می‌شود آن هم بدون دعوتی ، گاهی اندوهی سنگین بر دل تکیه می‌کند آن هم بر روی دلی سبک ، گاهی پشت پنجره دل می‌گیرد و چشم‌ها اشک و بارون می‌شود، گاهی شکوه‌ها و ناله‌ها بر لب می‌آید  و امروز را دیروز نمی‌کند

بی تو، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

در هیاهوی زندگی دریافتم

چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت

در حالی که گویی ایستاده بودم

و چه غصه هایی که سپیدی موهایم را حاصل شد

در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود

دریافتم کسی هست که اگر بخواهد می شود

و گرنه نمی شود

به همین سادگی

وقتی که دل از دنیا ، آمیخته ی درد است

خود را به خدا بسپار، وقتی که دلت تنگ است

 

وقتی که صداقتها ، آلوده به صد رنگ است

خود را به خدا بسپار، چون اوست که بی رنگ است

 ادامه دارد

گاهی خوابت را می بینم

بی صدا

بی تصویر

مثل ماهی در آب های تاریک

که لب می زند و

معلوم نیست

حباب ها کلمه اند

یا بوسه هایی از دلتنگی ..

توماس ترانسترومر