ارزش غم و اندوه

ارزش غم و اندوه

گاهی غم مهمان خانه دل می‌شود آن هم بدون دعوتی ، گاهی اندوهی سنگین بر دل تکیه می‌کند آن هم بر روی دلی سبک ، گاهی پشت پنجره دل می‌گیرد و چشم‌ها اشک و بارون می‌شود، گاهی شکوه‌ها و ناله‌ها بر لب می‌آید  و امروز را دیروز نمی‌کند

آری این غم است که تو را دوست دارد و گاهی رهایت نمی‌کند که نمی‌کند و گاهی رهایت می‌کند بی‌انکه متوجه شوی

گاهی چشم های غم یک نوازش برای دلی شاد شکوفه میزند

گاهی از نگاه غم میتوان نسیم شادی را حس کرد

گاهی برای شاد شدن گاهی برای دوست داشتن گاهی برای لبخند زدن به غمی پیش از آن نیازست

هر آنچه  به غم می‌گویم آزادی و برو

او می‌گوید دوستت دارم ، تو که میدانی

آری میدانم غم زیباست همانند آهنگی غمگین به شرط آنگه قول دهد زندانی دل نشود :)

پوریا آریافر