دوستان حقیقی یا دوستان مجازی

تو که این‌همه تا حالا وقت گذاشتی برای دوستان مجازی تا مثلاً شادشون کنی مشکلاتشون رو حل کنی و کمک کنی چه فایده برات داشته؟  درحالی‌که اکثراً با بار منفی برات تموم شده، میتونستی اون وقتی‌که برای یک دوست مجازی که حتی اسمش رو نمیدونی رو، برای مادر عزیزت میذاشتی و بهش تو کارهای خونه بیشتر کمک می‌کردی

پایان کدوم کمک خوبه؟

واقعاً تو که به این روشنی پایان کار رو می‌بینی چراگاهی دوباره اشتباه‌های گذشته رو می‌کنی؟

کسی که با تو باشه و لحظات عمر تو را پر کنه ، هم‌نشین تو میشه. پدر و مادر، خواهر و برادر، دوستان، همکلاسی‌ها و همه و همه دوستان حقیقی هستند

این مطلب مثل همه مطالب وبلاگم خطاب به خودم هست و همیشه دوست داشتم خودم رو نصیحت‌کنم

نصیحت کردن خود گاهی از درگیری‌های ذهنی که ۲ راه مختلف مخصوصاً در یک بازه زمانی مدت‌دار شکل می‌گیرد ۲ راهی که ممکنه خلاف جهت هم باشن و اوج درگیری لحظه برخورده یعنی دقیقاً زمانی که کلی وقت در دنیای مجازی می‌زاری و آخرش پوچه و عقل از خواب بلند میشه، یک‌راه برحسب عادت شکل میگیره و راه مقابلش بر اساس عقلت

بر اساس یک نظرسنجی از ۵،۰۰۰ کانادایی، محققان به این نتیجه رسیدن که داشتن دوستانی در زندگی واقعی ارتباط مستقیمی با شادی داره. در مقابل، تعداد دوستان آنلاین (به‌عنوان‌مثال، دوستانی که در فیس بوک با آن‌ها ارتباط دارید و در زندگی واقعی خود با آن‌ها ملاقات نمی‌کنید) هیچ همبستگی با شادی ذهنی نداره.

این نظرسنجی همچنین نشون میده که برای افراد مجرد، تأثیر دوستان واقعی بیشتر از افرادی است که با همسر خود زندگی می کنن. و یک نتیجه جالب اینکه تاثیر دوستان در زندگی واقعی بر شادی یا بهزیستی ذهنی دو برابر زمانی است که حقوق 50 درصد بیشتر میشه.

ان شالله همه ما سعی کنیم کمترین زمان‌های ممکن رو برای دوستان مجازی صرف کنیم و بیشتر برای خانواده درجه ۱ وقت بزاریم

مصمم به چنین عملی بودم و تا جایی خوب رفتم ولی این نوشته رو ثبت کردم تا بیشتر عملی کنم

چون اکثراً عمل می‌کنم و بعد میام می‌نویسم و یا می‌نویسم و بعد شروع به عمل می‌کنم

لبخند فراموش نشه