۱

نقشه خواسته تان را ترسیم کنید

نقشه خواسته تان را ترسیم کنید

صد قدم تا شمای بهتر

قدم چهارم

نقشه خواسته تان را ترسیم کنید

در میدان جنگ اگر فرمانده نقشهای برای حمله نداشته باشد جان تمام همرزمان و خودش را به خطر می اندازد. شما برای رسیدن به خواسته خود و یا قرار گرفتن در مسیر آن نیاز به یک نقشه دارید و کسی جز خود شما قادر به ترسیم آن نیست. هیچ نقشهای بدون خطا نیست ولی بدون نقشه پیش رفتن اشتباه بزرگی است.

چند روز پیش در یکی از خیابانهای شلوغ گیر افتاده بودم و از یک راننده تاکسی سوال کردم از کدام مسیر راحتتر به مقصدم میرسم؟ از آنجایی که راننده تاکسی هم مسیرش بمانند من بود گفت: پشت سر من بیا. او چنان از آن ترافیک و شلوغی مرا به در برد که اگر من به مسیر خودم ادامه میدادم چندین ساعت را باید در آنجا میگذراندم. دانستن اینکه به کجا میخواهید بروید و از چه مسیری بسیار اهمیت دارد. برای خودتان قدمهای زندگی خود را مشخص کنید و در این میان همیشه جایی را برای اتفاقهای نابهنگام خالی بگذارید تا اگر به آنها برخوردید راحت از پسشان برآیید. با داشتن نقشه و پشتکار ناامیدی دیگر معنی ندارد، پر خوابی خود به خود حذف میشود و زمانهای اضافه صرف کارهایی میشوند که شما عاشقشان هستید. در ذهنتان تمامی مراحل موفقیت خود را ببینید (اشاره به مثبت اندیشی داره) و باز هم جایی برای مشکلات پیشبینی نشده بگذارید. یک کوه نورد بدون نقشه اولیه هرگز به جدال با کوه نمیرود. شما هم بدون برنامه ریزی به جایی نخواهید رسید، هیچ چیز به صورت تصادفی رخ نخواهد داد.

پشت هر موفقیتی یک نقشه خوب و یک اراده محکم بوده است

برنامه ریزی


قدم 4 از 100

بقیه قدم ها: صد قدم تا شمای بهتر

در روزی بسیار نزدیک همه ما دستانمان از دنیا کوتاه خواهد شد و گدای چند صلوات از انسان های روی زمین می‌شویم، پس من هر شب برای بازدیدکنندگان سایتم صلوات میفرستم، یعنی برای تو که این متن را میخوانی، حال می‌شود تو هم برای من بفرستی؟ :)
جهت دریافت آخرین مطالب سایت در ایمیل خود ، در خبرنامه عضو شوید
۱ دیدگاه
    • avatar
      سلام :)
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی
زندگی، یعنی عشق فرصت همراهی با، امید است درک همین اکنون است وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم رسم پذیرایی از تقدیر است یعنی تکاپو یعنی هیاهو شب نو، روز نو، اندیشه نو یعنی حرکت و امید
کانال تلگرام در بیان دنبال کنید