شکر شکر شکر شکر :)
انقدر نعمت داریم که نمیدونم از خدا کدومش رو تشکر کنم. اگر واقعا بخوام تشکر کنم باید هر ثانیه به فکر گفتن کلمه "خدایا شکر" باشم.
از خدا برای یک مادر خیلی مهربون و دوست داشتنی تشکر کنم؟ یا از خدا برای داشتن یک پدر فداکار؟ از خدا برای داشتن یک همکار همیشه همراه بی منت تشکر کنم؟ و یا از خدا برای داشتن یک دوست معلم بی‌نظیر تشکر کنم؟
خودمم که خیلی خوبم، میگن خیلی خفنی 
بیشتر برای چیزی که از خودم ساختم تشکر میکنم. ولی حواسم هست مغرور نشم. پررو نشم.
در کل همه اطرافیانم رو خیلی دوست دارم، خیلی ها رو نگفتم، چون زیادن. البته تعداد منظورم نیست، کیفیت مد نظرم هست :)))
من هر روز صبح‌ها سعی میکنم ۱۰ بار شکر کنم. حس میکنم به همین خاطر هست که اطرافیانم انقدر جیگراند :دی
راستی، شما هر روز تشکر می‌کنید؟ پیشنهاد دارم توی گوشی یک هشدار بذارید که هر روز ساعت ۸ زنگ بخوره و یادآوری کنه که باید الان شکر کنی به خاطر همه مشکلات و نعمت‌هایی که داری و یا پیدا خواهی کرد و یا از دست خواهی داد. این کار رو بکن.
نظر داشتی و یا خاطره ای داری و یا پیشنهادی داری بگو.
