مستند "مشق شب" ساخته عباس کیارستمی محصول سال ۱۳۶۷ هست که داشتم نگاه میکردم. الان اکثر دهه ۶۰ به قبل پدر مادر هستند.

سلام :)

تصویر بالا یکی از بهترین عکس هایی هست که من توی عمرم دیدم، میتونم ساعت ها بدون اینکه خسته بشم به این تصویر نگاه کنم. لذت بخش هست مگه نه؟

من قبلا یک پست گذاشتم درباره اینکه حقوق مالی زن برای خودش نیست و بهش اعتقاد داشتم و دارم، البته دوستان نکته مهمی اشاره کردن و گفتن اعتماد باشه حرفی نیست و چیز خوبیه و منم کاملا موافق هستم.

همون طور که حقوق و درآمد مالی مرد برای خودش نیست و کلا برای زندگی صرف میشه، حقوق زن هم از نظر من برای خودش نیست و برای زندگی که توش وارد شده باید خرج بشه.

این یک نظر کاملا شخصی هست. ولی تمایل دارم در زندگی مشترک این مورد رعایت بشه. احساس میکنم نگاه کردن به سریال های کره ای و یا ترکیه بیشتر برای وقت پر کردن هست. سریال های ترکیه که همش درباره خیانت و ... هست و کلا داره به شکل مستقیم این فرهنگ بد رو با سریال های به ظاهر قشنگ رواج میده و دلیلشون اینکه در واقعیت هست پس ما سریال واقعی میسازیم در حالی که اینا دارن با این کار واقعیت ها رو میسازن. سریال های کره ای هم به نظرم فقط داستان شیرین داره ولی محتوای با کیفیت نسبت به اون زمانی که میذاری نداره.

اصلا حس خوبی بهم نمیده که همسرم بشینه به این نوع سریال ها نگاه کنه. سریال های خوب این همه داریم که جدا از جذابیت یک جنبه آموزشی و ارتقای دانش هم داره، یادم هست من قدیم سریال فوق العاده Lost نگاه میکردم جدا از اینکه بسیار فوق العاده بود خیلی چیزها هم یاد گرفتم. بحث های روانشناسی بسیار جذابی این سریال داشت. یا سریال مثل فرار از زندان و ...

من از شما یک سوال ساده می‌پرسم، آیا تا حالا قهرمانی رو دیدید که توانایی نداشته باشه؟ قهرمان منظورم سوپرمن، بتمن و ... نیست. ممکنه مادر با لبخندهاش بشه قهرمان زندگی شما ولی لبخندهای مستمر قدرت میخواد.